9 Ocak 2012 Pazartesi

from a babysitter to a criminal


geçen gün kuafördeyim,sıra bekliyorum.bir anda içerisi küçük veletlerle doluverdi.kendimi bebek bakıcılığı yaparken buldum...ve o gece rüyamda ne görsem beğenirsiniz...



Beş tane kadın.beşinin de ellerinden tuttuğu beş küçük çocuk.bir metal parçasının üzerinde bekliyorlardı.bu bir asansördü.bir mekanizma, üzerinde durdukları metali yukarıyo doğru çıkartacaktı.olduğum yerde çıldırıyordum.metal parçasının hiç bir korunağı yoktu.sadece düz bir yüzey! canımdan can gidiyordu "napıyosunuz" diyordum.ama içimden.çünkü kadınlar çok rahat,birbirleriyle muhabbet etmeye devam ediyorlardı.çocuklar da korkmuyordu işin ilginci.inanamıyordum.yükselmeye başladılar.nasıl dengede duracaklardı,mümkün değildi.aynı rahat tutumla yukarıya bir yerlere çıkmalarını izledim.



kadınların asansörle çıktıkları yerdeydim nasıl geldim bilmiyorum oraya.küçük bir evin içindeydik.dışarıyı görebildiğim tek yer ince uzun dikdörtgen bir aralıktı.hava mavi-siyah renkteydi.içerisi de kirli koyu bir mavi,haliyle karanlık.Bu defa kimliğim bir suçluydu.benim bunu idrak etmemle kadınlar ve çocuklar koşuşturarak dağıldılar.saniyeler içinde etrafımda kimse kalmamıştı.dışarıda,karşı binada beni yakalamak isteyen birileri vardı.o dar ve küçük aralıktan gördüğüm kadarıyla etrafı ışık hüzmesiyle aydınlatan nokta şeklinde bir ışık vardı.onlara polis falan diyemeyeceğim.amaçları beni öldürmekti çünkü.



evin tek açıklığı olan diktörtgen boşluk ; bu "kötü adamlar"ın da,benim de karşılıklı temas alanımızdı.ateş etmeye başladılar.benim kastım ateş etmek tabi ki de,bunlar kurşun değildi.durduğum yere beyaz tanecikler halinde giriyorlardı.ilk seferinde beni ıskalayan tanecikler arkamdaki duvara çarpmadan odanın içinde gezinmeye başladılar.hayır o kadar akıllı değildiler, beni aramıyorlardı kurşunlar.hedefinden sapmış oraya buraya gitmeye çalışıyorlardı daha çok.ev sadece bulunduğum koridordan ibaret oluverdi.refleksmişçesine dikdörtgen boşluğun üzerine tutundum kollarım ve bacaklarımla.ateş etmeye devam ediyorlardı.ben korunmayı garantiledikçe altımdaki boşluk büyüyüp açılmaya başladı.böylece daha fazla kurşun giriyordu içeriye.gergin ve şaşkındım.bir suçlu olmama rağmen beni öldürmek istemelerine anlam veremiyordum.ne yapmışım artık ben de bilmiyorum.


ve bu sırada ikinci rüyama dalmak üzere uyandım.



2 yorum:

Adsız dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Humberto Dib dedi ki...

Great work.
Cheers from Argentina!
HD